آیین نامه استخدام پیمانی موضوع تبصره ماده ۶ قانون استخدام کشوری

آیین‌نامه استخدام پیمانی موضوع تبصره ماده ۶ قانون استخدام کشوری
۱۳۶۸٫۰۶٫۰۱ – .۵۲۲۸۲ت۶۶۴ – ۱۳۶۸٫۰۶٫۱۵ – ۶
&‌استخدام کشوری – کار
&‌سازمان امور اداری و استخدامی کشور
‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۸٫۶٫۱ بنا به پیشنهاد شماره .۱۶۰۵‌د مورخ ۱۳۶۸٫۴٫۱۳
سازمان امور اداری استخدامی کشور، آیین‌نامه استخدام‌پیمانی موضوع تبصره ماده ۶
قانون استخدام کشوری را به شرح زیر تصویب نمودند:
[z]”‌آیین‌نامه استخدام پیمانی موضوع تبصره ماده ۶ قانون استخدام کشوری”
‌ماده ۱ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات مشمول “‌قانون استخدام کشوری و ماده ۴ قانون نحوه
تعدیل نیروی انسانی” که در این آیین‌نامه “‌دستگاه” نامیده‌می‌شوند می‌توانند به
استناد مجوزهای قانونی جهت واگذاری پستهای موقت سازمانی موضوع تبصره یک ماده ۸
قانون استخدام کشوری به موجب‌قراردادی که طبق مقررات این آیین‌نامه مابین
دستگاه‌های از یک طرف و داوطلبین خدمت پیمانی از طرف دیگر منعقد می‌شود نیازهای
استخدام پیمانی‌خود را تأمین نمایند.
‌تبصره – انعقاد قرارداد با مستخدمین پیمانی طبق فرمی که توسط سازمان امور اداری و
استخدامی کشور ابلاغ می‌گردد صورت می‌گیرد و افراد مذکور‌مطابق بند “ج” ماده ۴
قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی دستگاه‌های دولتی، به پستهای موقت منصوب خواهند شد.
‌ماده ۲ – مستخدمین مؤسسات دولتی مستثنی شده از قانون استخدام کشوری که بر اساس
تبصره ماده ۵ قانون مذکور به پست ثابت سازمانی تخصصی‌در دستگاه‌های مشمول این
آیین‌نامه منصوب می‌شوند در مدت مأموریت تابع مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
‌ماده ۳ – مدت قرارداد استخدام پیمانی یک سال است لیکن در مورد پستهای ثابت
سازمانی تخصصی و نیز پستهای موضوع تبصره ۲ ماده ۷ قانون‌نحوه تعدیل نیروی انسانی
حداکثر تا ۱۰ سال قابل تمدید است.
‌ماده ۴ – افرادی که در مشاغل کارگری موضوع تبصره ماده ۴ قانون استخدامی کشوری به
خدمت پذیرفته می‌شوند تابع مقررات قانون کار می‌باشند و از‌شمول این آیین‌نامه
مستثنی خواهند بود.
‌ماده ۵ – استخدام مستخدمین بازنشسته و بازخرید شده دولت در دستگاه‌های مشمول این
آیین‌نامه به عنوان مستخدم پیمانی ممنوع است.
‌ماده ۶ – فسخ قرارداد استخدام پیمانی توسط هر یک از طرفین قرارداد با یک ماه
اعلام قبلی امکان‌پذیر خواهد بود مگر آن که در قرارداد مدت کمتری‌تعیین شده باشد.
‌ماده ۷ – داوطلبان استخدام پیمانی باید علاوه بر شرایط اختصاصی تصدی شغل مورد نظر
دارای شرایط زیر نیز باشند:
‌الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران و متدین به یکی از ادیان رسمی کشور و اعتقاد به
مبانی نظام جمهوری اسلامی ایران.
ب – انجام خدمت وظیفه یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن.
ج – عدم اعتیاد به مواد مخدر
‌د – نداشتن محکومیت جزایی مؤثر
ه – صحت مزاج و توانایی انجام کار
‌ماده ۸ – داوطلبان ورود به خدمت پیمانی از طریق امتحان و گزینش که زیر نظر هیأت
مرکزی گزینش وزارتخانه یا دستگاه دولتی مربوط انجام می‌پذیرد‌انتخاب می‌شوند.
‌ماده ۹ – شرایط احراز مشاغل مورد تصدی مستخدمین پیمانی، مدرک تحصیلی است که در
طرحهای طبقه‌بندی مشاغل مستخدمین رسمی (‌بدون‌داشتن سابقه تجربی) برای تخصیص به
اولین طبقه رشتی شغلی مورد نظر ضروری باشد
‌ماده ۱۰ – حقوق مستخدمین پیمانی مشمول این آیین‌نامه بر اساس جدول زیر تعیین
می‌شود:
>‌جدول: تصویب‌نامه‌ها ۱۳۶۸ – جلد ۳ – صفحه ۸<
‌تبصره ۱ – مستخدمین پیمانی با توجه به مدرک تحصیلی و شغل ارجاعی در یک از طبقات
شغلی مندرج در این جدول قرار می‌گیرند واز حقوق طبقه‌مربوطه برخوردار می‌گردند.
‌تبصره ۲ – افرادی که دارای تحصیلات حوزه‌ای هستند با توجه به ارزش استخدامی مدرک
تحصیلیشان که بر اساس مصوبات جلسات مورخ ۶۳٫۹٫۸‌و ۶۳٫۱۰٫۳۰ و ۱۳۶۵٫۵٫۸ شورای امور
اداری و استخدامی کشور و اصلاحات بعدی آن تعیین گردیده در مشاغلی که واجد شرایط
گروه‌های شغلی‌مربوط باشند به صورت پیمانی استخدام می‌گردند و از حقوق طبقات ۳
لغایت ۶ این ماده استفاده می‌نمایند.*
*>>‌پاورقی: با توجه به مصوبه مورخ ۱۳۶۷٫۱۱٫۹ شورای امور اداری و استخدامی کشور
روحانیون اهل تشیع، حسب مورد از حقوق طبقات ۵ الی۷ جدول استفاده خواهند نمود.<<
‌تبصره ۳ – چنانچه استخدام پیمانی جهت مشاغل فنی و تخصصی و در طبقات شغل ۱ و ۲
جدول فوق صورت گرفته باشد، حداکثر تا ۲۰% حقوق‌طبقه مربوط به دریافتی اینگونه
مستخدمین افزوده می‌گردد. همچنین آن دسته از مستخدمین پیمانی که دارای مدرک تحصیلی
دیپلم یا فوق دیپلم در‌رشته‌های فنی و تخصصی مربوط باشند حداکثر تا ۲۰% به حقوق
طبقه مربوط افزوده می‌شود در صورتی که اینگونه مستخدمین بر اساس‌دستورالعملهای
ارزشیابی جزء ۲۰% کارکنان برجسته (‌دارندگان بالاترین نمره ارزشیابی) باشند
دریافتی‌شان تا ۱۰% حقوق طبقه مربوط صرفاً برای سال‌بعد قابل افزایش می‌باشند.
‌تبصره ۴ – چنانچه استخدام پیمانی در ده مدیریت انجام پذیرد ۱۵% (‌پانزده درصد)
حقوق طبقه مربوط به عنوان حق سرپرستی به دریافتی فرد افزوده‌می‌گردد.
‌تبصره ۵ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی علاوه بر حقوق ماهانه می‌توانند به ازاء
هر سال تجربه دولتی مربوط یا آموزش قابل قبول و یا سابقه خدمات‌پیمانی مربوط،
حداکثر معادل ۵% حقوق طبقه مربوط را با توجه به میزان کارآیی به مستخدمین پیمانی
پرداخت نمایند، مشروط بر آن که این افزایش‌حداکثر از حقوق طبقه مربوط تجاوز
ننماید.
‌تشخیص و احتساب سوابق تجربی و آموزشی مذکور بر اساس دستورالعمل سازمان امور اداری
و استخدامی کشور در این مورد خواهد بود.
‌تبصره ۶ – رعایت مفاد لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و
بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸٫۲٫۴ و‌اصلاحات آن در مورد مستخدمین مشمول این
آیین‌نامه الزامی است.
‌تبصره ۷ – جانبازان انقلاب اسلامی که داوطلب استخدام پیمانی در دستگاه‌ها بوده و
با توجه به مدرک تحصیلی در یکی از طبقات یکی تا ۸ جدول‌موضوع این ماده قرار
می‌گیرند از حقوق یک طبقه بالاتر برخوردار خواهند شد.
‌تبصره ۸ – ارقام مندرج در جدول فوق با تصویب شورای حقوق و دستمزد و با توجه به
افزایش حقوق کارکنان رسمی قابل افزایش می‌باشد.
‌ماده ۱۱ – در صورتی که شرایط بازار کار و سایر عوامل مؤثر اقتضاء نماید که برای
استخدام برخی از متخصصین به عنوان پیمانی منحصراً برای مشاغل‌طبقات ۵ و ۶ و ۷ و ۸ و
۹ وجهی علاوه بر حقوق و فوق‌العاده‌ها و مزایای مذکور در این آیین‌نامه پرداخت شود
این وجه تحت عنوان فوق‌العاده‌مخصوص و حداکثر معادل ۸۲% حقوق مربوط مندرج در ماده
ده این آیین‌نامه با پیشنهاد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط و تصویب کمیته‌ای
متشکل‌از وزیر امور اقتصادی و دارایی و دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور
و وزیر برنامه و بودجه یا نمایندگان تام‌الاختیار آنان پرداخت خواهد‌شد.
‌تبصره – در مشاغل تخصصی و اختصاصی که طبقات شغلی مربوط در طبقات ۴ و ۵ موضوع ماده
۱۰ این آیین‌نامه تخصیص می‌یابند در صورتی که به‌تشخیص وزارتخانه یا مؤسسه دولتی،
مستخدم واجد شرایط تصدی شغل مورد نظر وجود نداشته باشد می‌تواند تصدی این قبیل
مشاغل را به‌مستخدمین غیر واجد شرایط ولی با صلاحیت کافی مشروط به دارا بودن حداقل
مدرک تحصیلی دیپلم کامل متوسطه با تصویب وزیر وزارتخانه یا‌رییس مؤسسه دولتی ذیربط
محول نمود. حقوق این قبیل افراد بر اساس مدرک تحصیلی آنان تعیین می‌شود لیکن بر
اساس ماده ۱۱ این آیین‌نامه‌می‌توان به ایشان فوق‌العاده مخصوص پرداخت نمود.
‌ماده ۱۲ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی می‌توانند علاوه بر حقوق و فوق‌العاده
مخصوص مقرر در ماده ۱۰ و تبصره‌های آن و ماده ۱۱ این آیین‌نامه‌مبالغی به شرح زیر
و با رعایت مقررات مربوط و به شرط وجود اعتبار به مستخدمین پیمانی خود پرداخت
نمایند.*
*>>‌پاورقی: با توجه به ارقام قابل پرداخت به مستخدمین پیمانی، مصوبه شماره ۷۴۶۲۶
مورخ ۱۳۵۷٫۷٫۲۵ هیأت وزیران در خصوص اینگونه‌مستخدمین نافذ نیست.<<
‌الف – در هر سه ماه تا میزان (۲).(۱) حقوق جدول موضوع ماده ۱۰ به عنوان پاداش به
شرط رضایت از خدمت مستخدم.
ب – در پایان خدمت پیمانی در صورت حصول رضایت به ازاء هر سال خدمت معادل ۱۵ روز
حقوق و فوق‌العاده مخصوص.
پ – مواردی از فوق‌العاده‌های موضوع مواد ۳۹ و ۴۰ قانون استخدام کشوری که طبق
مقررات مربوط هماهنگ با میزان پرداختی به کارکنان رسمی بر‌اساس دستورالعمل سازمان
امور اداری و استخدامی کشور، قابل پرداخت می‌باشد.
‌ماده ۱۳ – مستخدمین پیمانی مشمول مقررات قانون تأمین اجتماعی می‌باشند و
دستگاه‌های دولتی مکلفند حق بیمه مقرر را از دریافتی مستخدم کسر‌و با اضافه نمودن
سهم کارفرما طبق مقررات مربوط به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نمایند.
‌ماده ۱۴ – مستخدمین پیمانی سالی یک ماه حق استفاده از مرخصی استحقاقی به نسبت مدت
خدمت با استفاده از حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط را‌خواهند داشت.
‌تبصره ۱ – استفاده از مرخصی استحقاقی با تقاضای مستخدم و موافقت رییس مربوط
می‌باشد. تعطیلات واقع در بین دو مرخصی استحقاقی جزء‌مرخصی استحقاقی منظور خواهد
شد.
‌تبصره ۲ – حق استفاده از مرخصی مربوط به هر ماه برای ماه‌های بعد محفوظ است ولی
هیچ مستخدمی نمی‌تواند در هر سال بیش از پانزده روز‌مرخصی استحقاقی خود را ذخیره
نماید و هر گاه از بقیه مرخصی مذکور استفاده نماید مدت زائد بر پانزده روز ذخیره
نخواهد شد.
‌تبصره ۳ – به مستخدمین پیمانی به هنگام خاتمه قرار داد (‌در صورت عدم تمدید) حقوق
و فوق‌العاده مربوط با مرخصی استحقاقی ذخیره شده‌پرداخت خواهد شد.
‌ماده ۱۵ – مستخدمین پیمانی می‌توانند در صورت نیاز با موافقت دستگاه
استخدام‌کننده هر سال یک ماه از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند. مدت‌مرخصی بدون
حقوق جزو سوابق خدمت و تجربه منظور نمی‌گردد.
‌ماده ۱۶ – مستخدمین پیمانی در صورت ابتلاء به بیماریهایی که مانع از انجام کار
آنان باشد و نیز زنان باردار از حمایتهای مقرر در قانون تأمین اجتماعی‌استفاده
خواهند کرد.
‌تبصره ۱ – این قبیل مستخدمین موظفند ضمن آگاه نمودن دستگاه ذیربط از علت عدم حضور
خیوش در محل خدمت مدارک مربوط به بیماری که به‌تأیید مراجع قانون مذکور در قانون
تأمین اجماعی رسیده باشد را نیز در پایان ایام بیماری ارائه نمایند.
‌تبصره ۲ – حقوق و فوق‌العاده‌های مستخدمین پیمانی که عدم اشتغال آنان به سبب
بیماری باشد و در بیمارستان بستری نشوند تا سه روز توسط دستگاه‌مربوطه پرداخت
خواهد شد و مازاد بر سه روز تا خاتمه بیماری و حداکثر تا پایان قرارداد مشمول
مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
‌ماده ۱۷ – در صورتی که مستخدم پیمانی مدت هفت روز بدون اطلاع و یا بدون عذر موجه
در محل خدمت حاضر نشود دستگاه دولتی می‌تواند‌قرارداد استخدام را بدون رعایت یک
ماه مهلت مقرر در ماده ۷ از تاریخ ترک خدمت فسخ نماید و وجوه مربوط به بندهای
“‌الف” و “ب” ماده ۱۳ و‌مرخصی ذخیره شده موضوع تبصره ۳ ماده ۱۵ به وی تعلق نخواهد
گرفت.
‌ماده ۱۸ – هر گاه مستخدم پیمانی در حین انجام وظیفه ناقص یا ازکارافتاده شود یا
به سبب انجام وظیفه و در حین آن فوت شود مستخدم یا بازماندگان‌وطی طبق مقررات
قانون تأمین اجتماعی از مستمری ازکارافتادگی یا بازنشستگی و یا مستمری بازماندگان
استفاده خواهند نمود.
‌ماده ۱۹ – مستخدمین پیمانی که به سبب حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و یا به سبب
شرت یا همکاری در عملیات نظامی جهت دفاع از تمامیت و‌استقلال کشور جمهوری اسلامی
ایران معلول و یا ازکارافتاده شناخته می‌شوند و باید درجه رفیع شهادت نایل
می‌گردند از لحاظ برقراری مستمری‌ازکارافتادگی یا مستمری بازماندگان مشمول قانون
راجع به برقراری مستمر درباره بیمه‌شدگانی که به علت همکاری با نیروهای مسلح شهید
یا معلول‌شده یا می‌شوند مصوب ۱۳۶۰٫۱۱٫۱۸ مجلس شورای اسلامی و اصلاحات بعدی آن
خواهند بود.
‌ماده ۲۰ – اوقات کار و تعطیل مستخدمین پیمانی به همان ترتیبی است که برای
مستخدمین رسمی وزارتخانه یا مؤسسه دولتی طرف قرارداد مقرر‌می‌باشد ولی هر گاه در
قرارداد استخدام به مقتضای نوع کار به ترتیب دیگری توافق شده باشد.
‌مطابق آن توافق عمل خواهد شد و در هر حال ساعات کار مستخدمین پیمانی از حداقل
ساعات کار قانونی مقرر کمتر نخواهد بود.
‌ماده ۲۱ – هر گاه مستخدم پیمانی بخواهد در غیر ساعات کار در مؤسسات دیگری مشغول
کار شود باید قبلاً با وزارتخانه یا مؤسسه دولتی محل کار‌خود اطلاع دهد.
‌تبصره – اشتغال مستخدم پیمانی در سایر وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و نیز مؤسسات
غیر دولتی که طرف معامله با دستگاه دولتی متبوع مستخدم‌قرار دارند ممنوع است.
‌ماده ۲۲ – تغییر شغل مستخدم پیمانی با اصلاح قرارداد منعقده و رعایت مقررات مربوط
بلامانع است.
‌ماده ۲۳ – انتقال و مأموریت مستخدمین پیمانی به عنوان مأمور به سایر وزارتخانه‌ها
و مؤسسات دولتی ممنوع است لیکن ارجاع مأموریت برای انجام‌وظیفه موقت و نیز جابجایی
در واحدهای داخلی وزارتخانه مربوط و نیز اعزام مستخدم پیمانی برای طی دوره‌های
آموزشی یا کارآموزی مربوط به شغل‌ارجاعی در داخل کشور با رعایت مقررات مربوط
بلامانع است.
‌ماده ۲۴ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مکلفند رونوشتی
از قرارداد استخدامی مستخدمین پیمانی را در بود‌استخدام و در صورت تمدید، رونوشتی
از قرارداد تمدیدی را به سازمان امور اداری، استخدامی کشور ارسال دارند.
‌ماده ۲۵ – مفاد قرارداد مستخدمین پیمانی که به موجب مقررات قبلی به خدمت اشتغال
دارند تا خاتمه مدت یا فسخ آن از لحاظ پرداخت وجوه تعیین‌شده در قرارداد به قوت
خود باقی است وی تمدید یا انعقاد قرارداد جدید از لحاظ تابع مفاد این آیین‌نامه
خواهد بود.
‌ماده ۲۶ – استخدام پیمانی کارکنانی که در اجرای مقررات پاکسازی و بازسازی یا
قانون رسیدگی به تخلفات اداری و یا سایر قوانین و مقررات انضباطی‌مشابه به انفصال
دائم محکوم گردیده‌اند مجاز نمی‌باشد.
‌تبصره – استخدام پیمانی کسانی که به موجب مقررات مذکور در این ماده به مجازات
اخراج محکوم شده و یا بشود در همان دستگاه دولتی ممنوع‌است و در صورتی که حکم
اخراج صرفاً به دلیل ترک خدمت و یا غیبت صادر شده باشد استخدام پیمانی فرد مورد نظر
به تشخیص بالاترین مقام‌دستگاه بدون احتساب سابق خدمت قبلی، بلامانع است.
‌ماده ۲۷ – رسیدگی به تخلفات اداری مستخدمین پیمانی و تعیین مجازات آنان مشمول
قانون رسیدگی به تخلفات اداری و آیین‌نامه اجرایی آن می‌باشد.
‌ماده ۲۸ – در صورتی که موارد مندرج در ماده ۲۲ آیین‌نامه امتحانات یا مسابقات
استخدامی مصوب ۱۳۶۳٫۴٫۲۴ شورای امور اداری و استخدامی‌کشور در استخدامهای پیمانی
مراعات گرد، در صورت نیاز دستگاه استخدام‌کننده استخدام رسمی این قبیل افراد در
صورت وجود مجوز قانونی و با‌موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور و رعایت
مقررات مربوطه بلامانع است.
‌ماده ۲۹ – هر گونه تغییری در این آیین‌نامه منوط به پیشنهاد سازمان امور اداری و
استخدامی کشور و تصویب هیأت وزیران خواهد بود و در صورت‌ضرورت، دستورالعملهای لازم
جهت اجرای این آیین‌نامه توسط سازمان مذکور تهیه و ابلاغ می‌گردد.
‌ماده ۳۰ – از تاریخ الاغ این آیین‌نامه وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون
استخدام کشوری مکلفند استخدام مستخدمین پیمانی منحصراً طبق‌مقررات این آیین‌نامه
عمل نمایند.
‌اکبر هاشمی رفسنجانی – رییس جمهور