به استناد ماده ۷۱ قانون کار “در صورت فسخ یا خاتمه قرارداد کار یا بازنشستگی و از کارافتادگی کلی کارگر و یا تعطیل کارگاه مطالبات مربوط به مدت مرخصی استحقاقی کارگر به وی و در صورت فوت او به ورثه او پرداخت می شود”
لذا از انجایی که به استناد ماده ۲۱ قانون کار موارد خاتمه قرارداد کار به ترتیب عبارتند از :
الف: فوت کارگر
ب:بازنشستگی کارگر
ج:از کار افتادگی کلی کارگر
د:انقضاء مدت در قراردادهای کار با مدت موقت و عدم تجدید صریح یا ضمنی آن
ه: پایان کار در قراردادهایی که مربوط به کار معین است
و:استعفای کارگر
ز:فسخ قرارداد به نحوی که در متن قرارداد پیش بینی گردیده است
و از انجایی که مزد مرخصی جزء مزایای پایان کار محسوب می شود , در مورد کارگران دارای قرارداد دائم باید در زمان بازنشستگی آنان و با مزد و مزایای اخرین ماه کارکرد آنان پرداخت گردد اما چنانچه کارفرمایان با پرسنل خود قرارداد مدت موقت داشته باشند مخیرند نسبت به تصفیه حساب مرخصی آنان پس از اتمام مدت هر قرارداد و با مزد و مزایای اخرین ماه قرارداد آنان اقدام و یا به استناد ماده ۸ قانون کار که اشعار می دارد “شروط مذکور در قرارداد کار یا تغییرات بعدی آن در صورتی نافذ خواهد بود که برای کارگر مزایایی کمتر از امتیازات مقرر در این قانون منظور ننماید” در صورت تداوم رابطه کاری آنان با قرار داد جدید نسبت به ذخیره مرخصی آنان(۹ روز) پس از پایان یک سال کاری اقدام و در زمان قطع رابطه کاری ذخیره مرخصی های صورت گرفته و مرخصی های استحقاقی کارگران را با مزد و مزایای اخرین ماه کارکرد آنان (با توجه به اینکه مزایای بیشتری برای کارگران نسبت به تصفیه حساب مرخصی در پایان هر قرارداد متصور شده است )پرداخت نمایند